MAKALELER / MODİFİYE SİLİKON POLİÜRETANLAR

 

Biyomalzeme olarak silikonların kullanımı poliüretanlardan daha öncedir. Medikal malzemelerde poliüretanlar kullanılmaya başlandığında bile tek bir biyomalzemede silikon ve poliüretanı kullanmanın çeşitli avantajları olduğu farkedilmiştir. 1970' den itibaren biyomalzeme uygulamaları kaplama, karıştırma, birbiri içine girme, üretan temelli polimerlerde modifiye yüzey eklemeleri ve günümüzde de yüksek dirençli yapısal kopolimerler olan silikon ve poliüretan içermektedir.


Bu yeni kopolimerlerde; silikon, ana zincir üzerinde ve/ veya kovalent bağlı uç gruplarında bulunabilir. Organik temelli polimerlerdeki (kompolimerize olmuş olsa dahi) silikonların yüzey aktifliği nedeniyle poliüretanlarda çok düşük oranlarda silikon bulunması halinde bile silikonumsu yüzey özellikleri elde edilebilir. Poliüretanların mükemmel yoğunluk özellikleri, optik berraklıkları, termoplastik işlem uygulanabilirlikleri ve sertlikleri yanında biyo-kararlılık ve düşük modülüs gibi istenen silikon özelliklerinin de elde edilmesi çok iyi bir sonuçtur.

1970 yılında ilk klinik intraaortik balon yapımı için çözücü sınıfından silikon-poliüretan olan Avcothane-51 Avco Everett Araştırma Laboratuarı (Everett, MA) tarafından tanıtılmıştır (Günümüzde Cardiothane-51 olarak kullanılmaktadır). Cardiothane-51' in mükemmel bir bükülme zamanı, aşınma direnci ve biyo-kararlılığı olduğu halen bilinmektedir. Silikon-üretan sistemler, kritik medikal malzemelerde en çok kullanılan sistemler olmasından dolayı poliüretan içine karışmış silikon homopolimer esas adıyla hibrit olarak karakterize edilir. Organik çözücü buharlaştıktan sonra homopolimer atmosferik neme bağlı olarak RTV reaksiyonu sonucunda çapraz bağlanır.

                                                                                            SOLVER KİMYA